مسجد شيخ لطف الله اصفهان
مسجد شيخ لطف الله در ضلع شرقي ميدان نقش جهان قراردارد. اين بنا يكي ديگر از شاهكارهاي دوران صفوي است اين مسجد كه شاهكاري از معماري و كاشي‌كاري در قرن يازدهم است بدون شك از جاذبه‌هاي گردشگري اصفهان است كه سالانه گردشگران زيادي را به خود جذب مي‌كند و تمامي بينندگان اين اثر را وادار به تحسين هنرمنداني مي‌كند كه در ساخت آن دخيل بوده‌اند.
مسجد شيخ لطف الله، به دستور شاه عباس و به دست معمار زبردست محمدرضا اصفهاني به افتخار ورود شيخ لطف الله جبل عاملي ساخته شد. وي روحاني شيعه آن زمان بود و مانند شيخ بهايي، توسط شاه عباس از لبنان به ايران مهاجرت كرده بودند. به سبب آنكه حكومت صفوي، يك حكومت مذهبي بود و به اسلام و خصوصا مذهب شيعه بهاي زيادي مي‌دادند، علماي اين مذهب را نيز تكريم مي‌كردند از سوي ديگر شيخ لطف الله پدر زن شاه عباس هم بود. بنا به همين دلايل، درمحل زندگي شيخ اين مسجد براي عبادت اهل حرم و خود شيخ بنا نهاده شد و در كنارش نيز يك مدرسه براي تدريس اين دانشمند برجسته ساخته شد كه امروزه آثاري از آن باقي نيست. در دوران صفويه اين مسجد زيبا را با نام‌هاي مسجد صدر و فتح الله نيز مي‌شناختند.
طرح اين مسجد هم زمان با اجرايي شدن نقشه‌ي چهار باغ و باغ هزار جريب ريخته شد، ساخت آن از سال ۱۶۰۳ شروع و در سال ۱۶۱۹ به پايان رسيده است و طي ۱۸ سال و در دوران شكوفايي معماري صفوي به بهره برداري رسيد. به منظور تجليل از او مسجد شيخ لطف‌الله براي تدريس و نمازگزاري وي اختصاص داده شد و وجه تسميهُ مسجد مزبور به نام شيخ لطف‌الله از همين جهت است.
مسجد شيخ لطف‌الله داراى گنبدى است كه از درون و بيرون با كاشى‌‌كارى‌هاى زيبا پوشيده شده است. اين گنبد روى چندين تاق كنگره دار مرتفع استوار است و با آيات قرآنى آراسته شده است. در فراز مسجد شيخ لطف‌الله دايره‌اى وجود دارد كه داراى منافذى است كه با تزيينات فلزى آراسته شده است و براى روشنايى و تهويه به كار مى‌رود.
مسجد شيخ لطف‌الله از لحاظ زيبايى نقوش و اسليمى هاى به كار رفته در آن بى‌نظير به شمار مى‌آيد. در سال 1307 با توجه به طرح‌هاي اصلي و كاشي‌هاي موجود نسبت به مرمت سردر و گنبد اقدام شد. كتيبه نماي خارجي گنبد نيز نشان دهنده تعميراتي است كه توسط اداره باستان‌شناسي در سال 1315 انجام شده است. محراب مسجد شيخ لطف‌الله با كاشي‌كارى معرق و مقرنس‌هاى بسيار دلپذير تزيين شده است. درون محراب دو لوح وجود دارد. در اطراف محراب كتيبههايى به خط عليرضا عباسى و خطاط ديگرى كه باقر نام داشته است، ديده مىشود.
اين اثر در تاريخ ۱۵ دي ماه ۱۳۱۰ و با شماره‌ي ۱۰۵ به ثبت ملي رسيده است. و البته به دليل عظمت معماري و تاريخي اين مسجد، تمبر مشتركي با نقش اين بنا از چين منتشر شده است.
منبع: سايت راهنماسفر
